De gemeente Utrecht maakt zich grote zorgen over de acceptatie van homoseksualiteit onder jongeren. Van de Utrechtse brugklassers zegt 42 procent geen homoseksuelen in de vriendenkring te accepteren[1]. De gemeente Utrecht vraagt zich af waar dit hoge percentage vandaan komt én hoe de gemeente de acceptatie van homoseksualiteit onder jongeren kan vergroten.
Wat hebben jongeren nodig hebben om homoseksualiteit wél te kunnen accepteren? Om antwoord op deze vraag te geven is het nodig zicht te krijgen in welke situaties homoseksualiteit voor jongeren zo’n moeilijk en lastig thema is. Wat zijn de knelpunten? Maar ook: in welke situaties of onder welke omstandigheden kunnen jongeren homoseksualiteit wél accepteren? En welke oplossingen zien jongeren zelf om vooroordelen over homoseksualiteit te voorkomen? Oftewel, wat zijn naast de knelpunten, de krachtpunten van diverse jongeren in het omgaan met homoseksualiteit?