Sommige mensen met dementie jammeren terwijl zij professionele zorg ontvangen in het verpleeghuis. Ze hebben het, in ieder geval op dat moment, niet of zelfs helemaal niet naar hun zin, en veel professionals valt het dan zwaar om hun die zorg te verlenen.
Over die alledaagse realiteit gaat deze studie. Het komt geregeld voor dat dementerenden weerstand bieden of zelfs agressief worden in reactie op de geboden zorg, of daarop reageren met een stroom van weeklachten. Dit roept serieuze vragen op over nut, noodzaak en legitimiteit van die geboden zorg. Wat als doel heeft de ander goed te doen, lijkt leed te veroorzaken. Daar kan men nauwelijks vrede mee hebben.
Het woord jammeren gebruiken we tegenwoordig niet graag als het om volwassen mensen gaat, maar toch komt dit woord – dat de asymmetrie in de zorgverhouding duidelijk omlijnt – het dichtst in de buurt van wat er feitelijk op zulke momenten te
horen is. Namelijk: uit ontreddering, pijn of ongemak uitbrengen van klanken van protest, met daarin soms een herkenbaar woord.
