De presentiebenadering gaat uit een van een vernieuwende visie op hulp- en dienstverlening. In plaats van de nadruk op methodieken en procedures biedt presentie menslievende zorg vanuit de relatie die de hulpverlener aangaat met de cliënt.
Presentie is een grondhouding waarin de hulp-of dienstverlener vanuit de relatie die hij aangaat met de ander oog en gevoel krijgt voor wat nodig is. Die relatie wordt niet aangegaan vanuit een vooropgestelde diagnose, maar de hulpverlener sluit aan bij wat voor de cliënt op het spel staat, zijn verlangens, zijn angst. Pas dan kan hij begrijpen wat er in de desbetreffende situatie gedaan zou kunnen worden en wie hij voor de ander kan zijn. Hij doet vervolgens wat gedaan kan worden. Een dergelijke manier van doen kan slechts verwezenlijkt worden met gevoel voor subtiliteit, vakmanschap, praktische wijsheid en liefdevolle trouw.
Presentie:
- gaat over aansluiten en afstemmen, over denken en handelen vanuit relaties;
- vraagt dat de hulpverlener sensitief is voor de behoefte van de hulpvrager;
- lost graag problemen op maar bekommert zich allereerst om de mens;
- gaat niet over hoe problemen in elkaar zitten maar hoe goede hulp gegeven wordt;
- betekent kijken met de ogen van de hulpvrager;
- gaat over wat hulp tot goede hulp maakt;
- gaat over u en uw organisatie?
In de dagelijkse praktijk lopen uitvoerend werkers in de hulp- en dienstverlening vaak op tegen dilemma’s: de verdergaande protocollering aan de ene kant en goede zorg voor de cliënt anderzijds. Vanuit de presentiebenadering wordt de hulpvraag als volgt waargenomen:
“Telt het – voor jou – dat dit – bij mij – almaar weer – zo gaat – pijn doet – en stoppen moet?”
“Doet het ertoe voor jou dat ik dit probleem ervaar, deze pijn lijd, ook al pas ik niet in een formele (behandel)categorie?”
Voor managers of beleidsmedewerkers geldt dat medewerkers op de werkvloer alleen present kunnen worden, zijn en blijven als de organisatie daarachter staat.
